ادبیات و فرهنگ
نسیم از علف و عطر گل نشان می داد
گلی نشسته به اندوه سر تکان می داد
چو کودکی که جدا مانده سایه ی دیوار
نشسته بر سر سنگی و امتحان می داد
ز راه گمشده ای از دیار و یار جدا
در آن سکوت صدا بانگ باغبان می داد
به جای قطره ی باران به جای سایه ی ابر
به او سموم نفس گیر ، آسمان می داد
شبیه من که در اینجا دمیده ام تنها
لبی به خنده ولی قطره قطره جان می داد
_______________________
عسلویه – بهمن 1392
نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 94/1/28 و ساعت 7:42 صبح | نظرات دیگران()
